cross

cross

1

2

3

4

Saturday, May 21, 2016

ရွဗ္ေဗဗရားအ္သ္ညတြင္ မျပဳလုပ္ရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ား

အမ်ဳိးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစ အုပ္စုလိုက္ ဂ်မာအသ္ျဖင့္ နဖိလ္နမားဇ္ဖတ္ျခင္း မျပဳလုပ္ရပါ။
နဖိလ္နမာဇ္ေတြကိုမိမိတို႔တစ္ဦးခ်င္းစီျပဳလုပ္ၾကပါ

ဗရားအ္သ္ညအတြက္မုန့္အခ်ိဳမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊
အစားအေသာက္မ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊
တို႔ကုိ ျပဳလုပ္ရမည္ဟူ၍လဲမရွိပါ။

ဗရားအ္သ္ညျမတ္တြင္ အိမ္၌ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားထြန္းျခင္း၊အေမြးတိုင္မ်ားထြန္းျခင္း အိမ္ရွိမီးမ်ားကုိ အျပည့္ထြန္းညႇိျခင္း မျပဳလုပ္ရပါ။
ထိုလုပ္ရပ္တို႔သည္ အစၥလာမ္ႏွင့္ မသက္္ဆိုင္ပါ။

ဗရားအ္သ္ညတြင္ကားေတြကိုယ္စီကိုယ္စီနဲ႔အမ်ိဳးသားေတြကဘရ္စတန္သြားၿပီေဇယာရသ္လုပ္ၾကတယ္ဒီအတြက္အခ်ိန္ေတြကုန္ၾကတယ္အလြန္တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ညရဲ႕အခ်ိန္ေတြကိုအဲ့လိုကဘရ္စတန္သြားၿပီေဇယာရသ္လုပ္ၿပီးမကုန္ဆံုးသင့္ပါဘူး၊မိမိအိမ္ကေနလဲကြယ္လြန္သူေတြအေပၚအီစြာေလစဝါဖ္ပို႔လို႔ရပါတယ္ကြယ္လြန္သူမ်ားအေပၚ အီစြာေလစဝါးဗ္ ပို႔သပါ။
အီစြာေလစဝါးဗ္ကို မိမိအိမ္မွပင္ ပို႔သမႈ ျပဳႏိုင္ပါသည္။ စူရဟ္ယာစီးန္ ဖတ္ၿပီး စဝါးဗ္ပို႔သပါ။ဟဇရသ္အလီ (ရသြီ)က အမိန္႔ရွိသည္မွာ အၾကင္သူသည္ စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) ၁၁ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး စဝါးဗ္ပို႔သမည္ဆိုလွ်င္ ကဗရ္ရွိသူအားလံုး၏ အရည္အတြက္ႏွင့္အညီ ကုသိုလ္စဝါးဗ္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ျပန္လည္ခ်ီးျမႇင့္မည္။ဟဇရသ္အနတ္စ္သခင္ မိန္႔သည္မွာ အၾကင္သူက စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) ၁၁ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး စဝါးဗ္ပို႔သမည္ဆိုလွ်င္ ကဗရ္၌ အဇားဗ္ျပစ္ဒဏ္ခံေနရသူမ်ား ရွိပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေလွ်ာ့ေပးေတာ္မူမည္ျဖစ္၏။ထို႔အတူ စူရဟ္ဖာသိဟဟ္ ႏွစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါက ကုရ္အာန္ တစ္ခသမ္၏ ကုသိုလ္ရမည္။ စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) သံုးႀကိမ္ဖတ္လွ်င္ ကုရ္အာန္တစ္ခသမ္၏ စဝါးဗ္ရမည္။ ထို႔အတူ စူရဟ္သကာစုရ္ (စူရဟ္အမွတ္ ၁ဝ၂)၊ စူရဟ္မုလ္က္ (စူရဟ္အမွတ္ ၆၇)၊ စူရဟ္အလိဖ္လာမ္(မ)မီးမ္ စဂ်္ဒဟ္ (စူရဟ္အမွတ္ ၃၂) တို႔ကို အီစြာေလစဝါးဗ္႔ပို႔သရာတြင္ ဖတ္ရြတ္ပါက ေကာင္းမြန္ပါသည္။
တစ္ျခားေန႔ေတြမွာကဘရ္စတန္ကိုသြားၿပီေဇယာရသ္လုပ္သင့္ပါတယ္အဲဲ့လို႔သြားျခင္ကေသျခင္းတရားကိုသံေဝကရရန္အတြက္ျဖစ္ပါတယ္၊ဗရားအ္သ္ညျမတ္လိုညေတြမွေတာ့မိမိအိမ္မွာပဲေအဘာဒသ္လုပ္သင့္ပါတယ္ကြယ္လြန္သူေတြအတြက္အီဆာေလစဝါဖ္ပို႔သင့္ပါတယ္မိမိအိမ္ကေနပဲဘရ္စတာန္သြားၿပီမိမိရဲ႕တန္ဖိုး႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေတ္ကိုမကုန္ဆံုးသင့္ပါဘူး။ကာဖိရ္ေတြရဲ႕အျမင္မွာေတာအဲ့လိုညဘက္ႀကီကဘရ္စတန္ကိုသြားေနတဲ့အတြက္(သခ်ႋင္းပြဲေတာ္ည)လို႔ေျပာေနၾကပါတယ္အစၥလာမ္ေတြကသခ်ႋင္းေတြမွာလဲပြဲေတာ္ေတြလုပ္သခ်ႋင္းေတြကိုးကြယ္တယ္လို႔ေတာင္ထင္မွတ္ရေစပါတယ္၊ကိုယ့္ေၾကာင့္ကိုယ့္အစၥလာမ္သာသနာမတိုးတက္ရင္ေနပါေစကိုယ့္ေၾကာင့္ကိုယ့္ရဲ႕သာသနာမဆုတ္ယုတ္ပါေစနဲ႔။

ေသသူမ်ားသည္ ထိုညတြင္ ျပန္လာသည္ဟု ယံုၾကည္ကာ ၎တို႔၏ အဝတ္အစားမ်ားကို ထုတ္ထားျခင္း၊ ျပသသည့္ပံုစံျပဳျခင္းတို႔ လံုးဝမလုပ္ရပါ။ ထိုယံုၾကည္မႈကိုလည္း မထားရပါ။

ဖသာဝါဗဇ္ဇာဇီယာက်မ္း၌ လာရွိသည္မွာ အၾကင္သူက သူေတာ္စင္ေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ မိမိထံကိုလာတယ္ဟု ယူဆလွ်င္ ယင္းအေၾကာင္းအရာသည္ ရွရီအသ္တြင္ လံုးဝမရွိသည့္ ကိစၥရပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ေသာ္သူ၏ အီမာန္ပ်က္ေစသည္အထိပင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အတူ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္တြင္ ဗရ္ဇခ္ေလာကသို႔ေရာက္ျပီးေနာက္ ဝိညာဥ္ေတြက လူ႔ေလာကသို႔ ေနာက္ျပန္လာရန္ အေၾကာင္းမရွိဟု မိန္႔ၾကားထားပါသည္။ သက္ရွိလူ႔ေလာကဖက္မွ ကုသိုလ္ေပးပို႔ျခင္းသာ ရွိေပသည္။

ဗရားအ္သ္ညတြင္ .........
အမ်ဳိးသားမ်ားအေနျဖင့္ အိရွာအ္နမားဇ္ျပီးပါက မိမိအိမ္သုိ႔ျပန္လာၿပီး နဖိလ္အိဗာဒသ္မ်ားျပဳလုပ္ကာ ဖတ္ရြတ္ျခင္းက ပိုေကာင္းသည္။

တမန္ေတာ္ျမတ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္သည္ မိမိအိမ္ႏွင့္ ဗလီ ကပ္လ်က္ရွိေသာ္လည္း အိမ္၌ပင္ အိဗာဒသ္ျပဳေတာ္မူေပသည္။ အဘယ္မွ် နီးကပ္သနည္း ဆိုေသာ္ တမန္ေတာ္ဗလီအတြင္း အိအ္သိကားဖ္ထိုင္စဥ္ ဦးေခါင္း၌ ဆီထည့္လိုသည့္အခါ ျပတင္းေပါက္မွပင္ အိမ္ခန္းအတြင္း ဦးေခါင္းထည့္လိုက္ၿပီး ဟဇရသ္အာအိရွဟ္သခင္မမွ ဆီထည့္ေပးေလသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ထိုမွ် နီးကပ္စြာရွိသည္။ တမန္ေတာ္၏ အိမ္သည္ အဘယ္မွ် က်ဥ္းသနည္းဆိုေသာ္ တမန္ေတာ္ နမားဇ္ဖတ္သည့္အခါ စဂ်္ဒဟ္ျပဳရန္အတြက္ ဟဇရသ္အာအိရွဟ္သခင္မ၏ ေျခေထာက္ကို တို႔လိုက္သည္။ သခင္မက ေျခေထာက္ကို ရုတ္လိုက္၍ ကုိယ္ေတာ္စဂ်္ဒဟ္ျပဳေတာ္မူေပသည္။ ထိုမွ်က်ဥ္းေသာအိမ္ျဖစ္ၿပီး တစ္ဖက္တြင္ က်ယ္ဝန္းေသာ ဗလီႏွင့္ နီးကပ္စြာရွိေနေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ အိမ္သုိ႔သြား၍ နဖိလ္အိဗာဒသ္မ်ား ျပဳလုပ္ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားမ်ားအေနျဖင့္လည္း အိရွာအ္ဆြလားသ္ျပီးပါက အျပင္တြင္မေနဘဲ မိမိအိမ္သုိ႔ျပန္၍ အိဗာဒသ္ျပဳသင့္လွသည္။ အိမ္ရွိအမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း အားတတ္မည္။ ထို႔အတူ မိမိအိဗာဒသ္ျပဳေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္၍ က်န္သူမ်ားလည္း အိဗာဒသ္ျပဳခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာေပမည္။

ရွဗ္ေဗဗရားအ္သ္ညအေၾကာင္း

ရွဗ္ ဟူသည္ ဖာရစီဘာသာျဖင့္ ညကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
ဗရာအသ္သည္ အရဗီဘာသာျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္မွာ ေဝငွေသာ၊
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးေသာ ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။
လိုင္းလသုလ္ဗရားအသ္ ဟူ၍လည္း ေခၚဆိုၾကေပသည္။

လိုင္လသြလ္ ဗရားအသ္ ဂ်ဟႏၷမ္မွ လြတ္ကင္းမႈေပးေသာည၊ လိုင္လသြဆ္ဆြက္ကိ မွတ္တမ္းစာရင္းစာရြက္ေပးအပ္သည့္ည၊ လိုင္လသြလ္ မုဘာရကဟ္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာအျဖာျဖာ က်ေရာက္သည့္ည ဟူ၍ အမည္မွည့္ေခၚၾကသည္။ လိုင္လသြလ္ ဗရား(အ)သ္ဟူေသာအမည္သည္ လူသိအမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။

ယင္းည၌ လူသားတို႔၏ ၿပီးခဲ့သည့္တစ္ႏွစ္တာကာလ၏
က်င့္ေဆာင္တည္မႈမ်ားကို အလႅာဟ္ထံအပ္ႏွံကာ ဆန္းစစ္မႈျပဳသလုိ
လာမည့္တစ္ႏွစ္တာအတြက္ ခန္႔ခြဲမႈမ်ားကို ျပဳေပသည္။

ဗရာအသ္ညတြင္ လာမည့္ႏွစ္တြင္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေမြးဖြားမလဲ၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္အသက္ရွင္မလဲ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေသ
ဆံုးၾကမလဲ၊ ဘယ္သူေတြ ကြယ္လြန္ၾကမလဲ၊ လာမည့္ႏွစ္အတြက္
ရိုဇီရိကၡာ ဘယ္ေလာက္ယူမလဲ ဆိုသည္တို႔ကုိ သတ္မွတ္ေပသည္။

လူတစ္ဦးတိုင္းအတြက္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရိုဇီမည္မွ်ရမည္ကို
သတ္မွတ္ေပးသည္။(ဗရားအသ္ညဟူသည္ ရွအ္ဗာန္လ၏
အလယ္ရက္ျဖစ္ေသာ ၁၅ရက္ညဥ့္ျဖစ္ပါသည္။)

၁၄ရက္ေန႔ ေနဝင္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္
မိုးေကာင္းကင္ ပထမ (ကမာၻႏွင့္ အနီးဆံုးမိုးေကာင္းကင္)သို႔
ဆင္းသက္လာေတာ္မူၿပီး .....

အို ... ငါအလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေက်းကၽြန္တို႔ !!
အသင္တို႔ထဲမွာ အျပစ္ေတြကေန ေသာဝ္ဗာျပဳမည့္သူ ရွိသလား။
ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္သူ ရွိသလား။ ငါအရွင္ျမတ္ ခြင့္လႊတ္ေပးမည္။

အသင္တို႔ ရုိဇီရိကၡာေတြကို လိုခ်င္ၾကသလား။ ငါအရွင္ျမတ္
ရိုဇီခ်ီးျမႇင့္ေပးမည္။အသင္တို႔ ဒုကၡေတြမွာ ရွိေနၾကသလား။ သုခ
ခ်မ္းသာကို ေပးမည္ ...... ဟု ေမးျမန္း ေႂကြးေၾကာ္ေတာ္မူေပမည္။

ဗရားအ္သ္ညတြင္ အိဗာဒသ္ျပဳၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရိုဇာေစာင့္ထိန္းပါက အင္မတန္ကုသိုအက်ဳိးရရွိမည္ဟု ဟဒီးစ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။

ဗရားအ္သ္ညတြင္ ေကာင္းမႈတည္ေဆာက္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိမည့္အက်ဳိးကုသိုလ္
ဟဇရသ္ အနတ္စ္ဗင္န္မာလိက္ (ရသြီ)က မိန္႔သည္မွာ အၾကင္သူသည္ ဗရားအ္သ္ညတြင္ ဒ႐ူးဒ္တစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါက အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ အလြန္ႀကီးမားေသာ ဖရိရွ္သဟ္တစ္ပါးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူမည္။

ယင္းဖရိရွ္သဟ္၏ ဦးေခါင္းသည္ အရရွ္ေအာက္တြင္ ရွိေနၿပီး ေျခေထာက္မွာ ေျမခုႏွစ္ထပ္ေပၚတြင္ ရွိမည္။ အရရွ္၏ အေရွ႕တြင္ အင္မတန္ႀကီးမားေသာ ေရကန္ႀကီးတစ္ကန္ရွိေပမည္။

အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ယင္းဖရိရွ္သဟ္ႀကီးအား အဆိုပါေရကန္အတြင္း ေရဆင္းခ်ဳိးၿပီး ခါလိုက္လွ်င္ ထြက္လာေသာ ေရစက္၊ ေရေပါက္မ်ားႏွင့္ အညီ ဖရိရွ္သာမ်ားဖန္ဆင္းကာ ထိုဒ႐ူးဒ္ဖတ္သူ လူသားအတြက္ အိစ္(စ)သိဂ္ဖာရ္ ျပဳေပးေနၾကမည္ ျဖစ္၏။ (ဤသည္မွာ ဒ႐ူးဒ္တစ္ႀကိမ္ေၾကာင့္ ရရွိမည့္ စဝါးဗ္ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာ ေကာင္းမႈအမလ္မ်ားကို က်င့္ေဆာက္တည္ကာ ကုသုိလ္အတြက္ ေလာဘထားရမည္ ျဖစ္၏။)

ေရာင္ႆြသုလ္ အဖ္ကားရ္အမည္ရွိ က်မ္း၌ ပါရွိသည္မွာ ...
တစ္ခါက အီစာ အလိုင္းဟိစၥလာမ္သည္ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနရင္း
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီး တစ္တံုးကိုေတြ႕ေလသည္။

တမန္ေတာ္အီစာ အလိုင္းဟိစၥလာမ္က အံ့ၾသစြာျဖင့္ အလႅာဟ္
အရွင္ျမတ္အား ဤအရာသည္ မည္သုိ႔ေသာ ေက်ာက္တံုးပါနည္းဟု
ေမးေလွ်ာက္ရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က အသင္
လက္ျဖင့္ညႊန္လိုက္ပါ မိန္႔ေတာ္မူလိုက္သည္။

လက္ျဖင့္ ညႊန္လိုက္သည့္အခါ အက္ကြဲသြားကာ အထဲတြင္ အဖိုးအိုတစ္ဦး နမားဇ္ဖတ္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အဖိုးအို၏ မ်က္ခံုးေမႊးသည္ပင္ ေအာက္သို႔က်ေနေပသည္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ေက်ာက္တံုးအတြင္း၌ပင္ ရိုဇီခ်ီးျမႇင့္ကာ အိဗာဒသ္ျပဳခြင့္ေပးထားေလသည္။

အီစာနဗီသည္ အဖိုးအိုနမားဇ္ၿပီးသည္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းကာ
ဤသို႔အိဗာဒသ္ကို ႏွစ္ဘယ္ေလာက္အၾကာမွ ျပဳလုပ္ေနပါသနည္းဟု
ေမးျမန္းရာ အဖိုးအိုက ႏွစ္ေပါင္းေလးရာ (၄ဝဝ) ရွိၿပီဟု ျပန္ေျဖေလ၏။
(အလႅာဟ္ဟုအပ္က္ဗရ္) အီစာနဗီအေနျဖင့္ အင္မတန္အံ့ၾသကာ
အဖိုးကေတာ့ အလႅာဟ္ထံပါး တာဝန္ေက်ပြန္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ပဲ။

ႏွစ္ေပါင္းေလးရာရဲ႕အိဗာဒသ္ဆိုတာ နည္းတဲ့အရည္အခ်င္းမွ
မဟုတ္တာဟု ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုေလသည္။ ထိုအခါ အဖိုးအိုက
အသင္ ကၽြႏ္ုပ္ကို ဤမွ်မခ်ီးမြမ္း အထင္မႀကီးပါႏွင့္။

ေနာက္ဆံုးတမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ ဆြလႅလႅားဟုအလိုင္းဟိဝစလႅမ္ရဲ႕
အုမၼသ္က ရွေဗဗရားအ္သ္ကဲ့သို႔ ညမ်ဳိးမွာ နဖိလ္နမားဇ္ႏွစ္
ရကအသ္ဖတ္ပါက ဤႏွစ္ေလးရာအိဗာဒသ္ထက္ပင္
သာျမတ္ပါသည္ .... ဟု ေျဖၾကား ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။

ထိုသို႔ ထူးျမတ္ကာ ဗရ္ကသ္မ်ားခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ ညထူး ညျမတ္ကို ကၽြႏ္ုပ္အေနႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသုိ႔ေသာ
ကုသိုလ္အက်ဳိးမ်ားကို ခ်ီးျမႇင့္သည့္ ညျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိၿပီး
ေနာက္တြင္ အမလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ေသခ်ာစြာျပဳလုပ္ရေပမည္။

အစၥလာမ့္သာသနာ၌ ေန႔စဥ္၊ အပတ္စဥ္ တစ္ႏွစ္တြင္လည္း ရက္ေပါင္း လေပါင္းမ်ားစြာ ခြင့္လႊတ္မႈေပးျခင္းဟူသည္ ဆုထူးခ်ီးျမႇင့္သည့္ အခ်ိန္ေပါင္း ေန႔ေပါင္း ညေပါင္းမ်ားစြာ ပါရွိပါသည္။

ယခု မၾကာမီေရာက္ရွိမည့္ညသည္လည္း ယင္းဆုထူးမ်ား ေပးသနားမည့္ အခ်ိန္မ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထိုဆုထူးကို ေတာင္းခံသူအား ေပးမည္ဟူသည့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတာ့ ရွိသည္။

ယင္းညတြင္ အီမာန္ရွိေနသူတိုင္းအား အလကားလိုက္ေပးသည္
ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ျပင္ ဆုေပးရာတြင္လည္း စံျပ၊ အေကာင္းဆံုး၊ ပထမ၊
ဒုတိယ၊ တတိယ၊ ႏွစ္သိမ့္ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္လည္း ကြဲျပားပါဦးမည္။
ေပးေတာ့ေပးသည္။ သို႔ရာတြင္ ယူတတ္သူအား ေပးမည္။

ယူတတ္သူမွ ရပါမည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ တာ၀န္မွာ ဆုေပးသည့္
ညတြင္ ဆုရေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမည္။ ဤဆုကို ရဖို႔ လာဘ္ထိုးရန္မလိုပါ။

ရုပ္ေခ်ာ ပိုက္ဆံရွိ ကားပိုင္ ေျမပိုင္ အိမ္ပိုင္ဖို႔မလိုပါ။ ေတာ္ကီ
ေကာင္းဖို႔ အက်ႌအ၀တ္အစား လွပဖို႔ ဖက္ရွင္ျဖစ္ဖို႔ အသားေကာင္းဖို႔
ဒါေတြမလိုပါ။ ထို႔အတူ ဆုရရန္ တိုးႀကိတ္ေနဖို႔လည္း မလိုအပ္ေပ။
မိမိေနအိမ္တြင္ပင္ ေအးေအးသက္သာ ဆုရရန္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ပါသည္။

ဗရားသ္ညတြင္ ေပးသည့္ဆုမွာ အထူးဆုႀကီးျဖစ္သည္။ အလႅာဟ္
အရွင္ျမတ္သည္ လူသားတိုင္းအား အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အရာမ်ား
ခ်ီးျမႇင့္သည္။ တခ်ဳိ႕ကို မေတာင္းဘဲႏွင့္လည္း ေပးထားသည္။ အခ်ဳိ႕ကို
ေတာင္းမွေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ အခ်ဳိ႕ကို အီမာန္ရွင္တိုင္းအား ေပးထားသည္။

တခ်ဳိ႕ကိုမူ အီမာန္ရွင္တို႔ထဲမွ ေတာင္းခံသူအား ေပးသည္။ ယင္းသုိ႔ေသာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားသည့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အရာမ်ားအနက္ မဂ္ဖိရသ္ဟူသည့္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ျပစ္မႈမ်ားအား အျပစ္မယူဘဲ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးျခင္းဟူသည့္ ဆုသည္ အလြန္ႀကီးက်ယ္ေသာ ဆုထူးတစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ဂ်ႏၷသ္ရျခင္းဟူသည္မွာပင္ ဂ်ႏၷသ္မေရာက္ခင္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ ခံရမည္လား၊ ဂ်ဟႏၷမ္မက်ျခင္းတြင္ ဂ်ဟႏၷမ္မေရာက္မီ ေလာကမွ အျပစ္ယူခံေနရမွာလား၊ ကဗရ္မွာ အျပစ္ခံရမွာလား၊ ေရာဂါ ေသာကေတြထဲမွာ အျပစ္ေတြကို ေဆးေၾကာခံရမွာလား စသည္တုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ေသးသည္။

သို႔ေသာ္ မဂ္ဖိရသ္ဟူသည့္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ဆုထူးသည္
ယင္းသို႔ေသာ တျခားပံုစံမ်ားျဖင့္ပင္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ ခံရေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ
က်ဴးလြန္မိခဲ့သမွ်အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္က မိမိ၏အသနားေတာ္ျဖင့္
ျပစ္ဒဏ္မခတ္ေတာ့ဘဲ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။

ထိုသုိ႔ေသာ လြတ္လပ္မႈမ်ဳိးကို ရရွိမည့္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အား အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ဤညျမတ္မဟာတြင္ အထူးတလည္ ခ်ီးျမႇင့္မည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အီမာန္ရွင္တုိင္းသည္ ယင္းဆုထူး
ကို ရေအာင္ ယူၾကရပါမည္။

မဂ္ဖိရသ္ကို ပိုင္ဆိုင္သြားပါက အလြန္ပင္ ၾကည္ႏူး ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းဆုထူးကို ရေအာင္ ယူၾကပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလႅာဟ္ထံပါးေအာက္က်ဳိ႕ၿပီး အထူးဆုျဖစ္သည့္ မဂ္ဖိရသ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာမႈအား ရယူေတာင္းခံၾကပါ။

ေပးကမ္း၊ ခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည့္
ညျမတ္တြင္ က်င့္ေဆာက္တည္ဖြယ္ရာမ်ား
ရွေဗဗရားအ္သ္သည္ ၁၄ရက္ေန႔မဂ္ရိဗ္ၿပီးသည္ႏွင့္ စတင္ဝင္ေရာက္ၿပီျဖစ္ၿပီး အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ မိုးေကာင္းကင္ပထမထပ္သို႔ ဆင္းသက္ကာ မိမိ၏ ေက်းကၽြန္မ်ားကို ခ်ီးျမႇင့္ေပးကမ္းမႈမ်ား ျပဳေတာ္မူေပသည္။

ထိုသို႔ေသာညျမတ္တြင္ ဒုအာ၊ ဇိကိရ္၊ သိလာဝသ္၊ နဖိလ္နမားဇ္မ်ားကို အခ်ိန္ျပည့္ က်င့္ေဆာက္တည္ေနျခင္းသည္ အင္မတန္ေကာင္းမြန္ကာ စဝါးဗ္ကုသိုလ္ မ်ားစြာရရွိမည့္ အေၾကာင္းခံလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ေတာင္းဆုဒုအာမ်ားကုိ လက္ခံမည့္ ညျမတ္တစ္ခုျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ေရွးဆရာသခင္ႀကီးမ်ားမွ ေကာင္းမႈက်င့္ေဆာက္တည္နည္းမ်ား ဆုေတာင္းမႈကို လက္ခံျခင္းခံရမည့္ နည္းလမ္းအား ညႊန္ျပခဲ့သည္မ်ားလည္း ရွိေပသည္။

မဂ္ရိဗ္ႏွင့္ အိရွာအ္၏ ၾကားအခ်ိန္တြင္ စူရဟ္ယာစီးန္ကို
နိယသ္ရည္စူးခ်က္ ျပဳလုပ္ၿပီးဖတ္ျခင္း

ေအာက္ပါ ရည္စူးခ်က္တစ္ခုတိုင္းအတြက္
စူရဟ္ယာစီးန္တစ္ေခါက္စီ (စုစုေပါင္း ၄ႀကိမ္) ဖတ္ပါ။

(၁) အသက္ရွည္ရန္

(၂) ေဘးဗလာ၊ ဒုကၡအေပါင္းႏွင့္ ေရာဂါဘယမ်ား ေဝးကြာရန္

(၃) ဟလာလ္ ရိုဇီရိကၡာ ေပါမ်ားႂကြယ္ဝရန္

(၄) မိမိ၏ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္သည္ ေကာင္းေသာ
အျဖစ္ႏွင့္ အသက္ထြက္ရန္၊ အီမာန္ႏွင့္တကြ ကမာၻမွ ခြဲခြါခြင့္ရရွိရန္။
ရည္စူးမႈတစ္ခုအတြက္ စူရဟ္ယာစီးန္တစ္ႀကိမ္ဖတ္ၿပီးတိုင္း ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ အမွန္ပင္
လက္ခံမည္ဟု မွတ္ယူကာ ေတာင္းဆုျပဳပါ။

မိမိ၏ ၿပီးခဲ့သည့္တစ္ႏွစ္စာရင္းကို အလႅာဟ္ယူေနသည့္အခ်ိန္၊ လာမည့္တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြက္ သတ္မွတ္ေပးေနသည့္အခ်ိန္တြင္ မိမိ၏လိုလားခ်က္မ်ားကုိ ငိုငိုၿပီး ေတာင္းခံပါ။ အလႅာဟ္လက္ခံမည္
ဟူသည့္ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ ဆုမြန္ဒုအာျပဳပါ။

ကြယ္လြန္သူမ်ားအေပၚ အီစြာေလစဝါးဗ္ ပို႔သပါ။
အီစြာေလစဝါးဗ္ကို မိမိအိမ္မွပင္ ပို႔သမႈ ျပဳႏိုင္ပါသည္။
စူရဟ္ယာစီးန္ ဖတ္ၿပီး စဝါးဗ္ပို႔သပါ။

ဟဇရသ္အလီ (ရသြီ)က အမိန္႔ရွိသည္မွာ အၾကင္သူသည္
စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) ၁၁ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး
စဝါးဗ္ပို႔သမည္ဆိုလွ်င္ ကဗရ္ရွိသူအားလံုး၏ အရည္အတြက္ႏွင့္အညီ
ကုသိုလ္စဝါးဗ္ကို အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ျပန္လည္ခ်ီးျမႇင့္မည္။

ဟဇရသ္အနတ္စ္သခင္ မိန္႔သည္မွာ အၾကင္သူက စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) ၁၁ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး စဝါးဗ္ပို႔
သမည္ဆိုလွ်င္ ကဗရ္၌ အဇားဗ္ျပစ္ဒဏ္ခံေနရသူမ်ား ရွိပါက
အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေလွ်ာ့ေပးေတာ္မူမည္ျဖစ္၏။

ထို႔အတူ စူရဟ္ဖာသိဟဟ္ ႏွစ္ႀကိမ္ဖတ္ပါက ကုရ္အာန္ တစ္ခသမ္၏ ကုသိုလ္ရမည္။ စူရဟ္အိခ္လားဆြ္ (ကုလ္ဟုဝလ္ လားဟု အဟဒ္) သံုးႀကိမ္ဖတ္လွ်င္ ကုရ္အာန္တစ္ခသမ္၏ စဝါးဗ္ရမည္။

ထို႔အတူ စူရဟ္သကာစုရ္ (စူရဟ္အမွတ္ ၁ဝ၂)၊ စူရဟ္မုလ္က္
(စူရဟ္အမွတ္ ၆၇)၊ စူရဟ္အလိဖ္လာမ္(မ)မီးမ္ စဂ်္ဒဟ္ (စူရဟ္အမွတ္ ၃၂) တို႔ကို အီစြာေလစဝါးဗ္႔ပို႔သရာတြင္ ဖတ္ရြတ္ပါက ေကာင္းမြန္ပါသည္။

ဆြလာသုသ္ သပ္စ္ဗီးဟ္ ဖတ္ပါ
ဆြလာသုသ္ သပ္စ္ဗီးဟ္နမားဇ္သည္ အင္မတန္အက်ဳိးကုသိုလ္ႀကီးမားမ်ားျပားေသာ
နဖိလ္နမားဇ္ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ မိမိသက္တမ္း
တေလွ်ာက္လံုးတြင္ အနည္းဆံုး တစ္ႀကိမ္ဖတ္ႏိုင္ခဲ့ရမည္။

တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ တစ္လတစ္ခါ၊ တစ္ပတ္တစ္ခါ ဖတ္ႏိုင္ပါက အေကာင္းဆံုးပင္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကုသိုလ္ေျမာက္ျမားစြာရမည့္ ညဥ့္မ်ားတြင္ ထိုသို႔ေသာ နဖိလ္နမားဇ္ကို အထူးေဆာက္တည္သင့္ပါသည္။ ထို႔အတူ အျခားေသာ နဖိလ္မ်ားစြာကိုလည္း ေဆာက္တည္ရမည္ျဖစ္သည္။

တတ္စြမ္းသေလာက္ ကုရ္အာန္သိလာဝသ္ကုိ မ်ားစြာျပဳရမည္ ျဖစ္၏။
မိမိႏိုင္သေလာက္ ဆြဒကဟ္ ခိုင္ရားသ္ အလွဴဒါနျပဳပါ။
ဇိကိရ္၊ ဒ႐ူးဒ္မ်ားစြာျပဳလုပ္ပါ။

စုဗ္ဟာနလႅာဟ္၊ အလ္ဟမ္ဒုလစ္လ္လာဟ္၊ စုဗ္ဟာနလ္လာဟိ ဝဗိဟမ္ဒိဟီ စုဗ္ဟာနလ္လားဟိလ္ အဇြီးမ္ စသည္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ပါ။ (စုဗ္ဟားနဟူသည့္ စာလံုးသည္ အင္မတန္ထူးျမတ္မႈရွိသည့္ စာလံုးပင္ျဖစ္ပါသည္။)

အိမာန္႐ွင္မြတ္စလင္မ္တိုင္းထိုညထူးညျမတ္ကို
အေကာင္းဆံုးပံုစံနဲ႔ျဖတ္သန္းႏိုင္ၾကပါေစ..အာမီးန္

ကမာၻက်ာ္ သိပၸံပညာရွင္ အဲလ္ဘတ္ အုိင္းစတုိင္း

အဲလ္ဘတ္ အိုင္းစတိုင္းကို ဂ်ာမနီနိုင္ငံ၊ အမ္းၿမိဳ႕မွာ ၁၈၇၉ ခုႏွစ္ မတ္လ (၁၄) ရက္ေန႔က ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ၏မိဘမ်ားသည္ ယဟူဒီ (ဂ်ဴးလူမ်ိဳး) ႏြယ္ဖြားမ်ားျဖစ္ၿပီး လၽွပ္စစ္ပစၥည္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ၾကပါတယ္။ အိုင္းစတိုင္း၏ ဖခင္ Hermann Einstein သည္ ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘဲ ဂ်ာမန္  ဂႏၲဝင္ေျမာက္စာေပမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာစာေပမ်ား ကိုၿမတ္ျမတ္နိုးနိုး ႏွစ္သက္ တတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ အိုင္းစတိုင္း၏ မိခင္ Pauline Koch သည္ ဂီတအႏုပညာကို ႏွစ္သက္သူျဖစ္ၿပီး စႏၵယားတီးေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။

အိုင္းစတိုင္းသည္ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝမွာ အလြန္ထုံထိုင္းေလးလံ႐ုံသာမက စကားလည္းနည္းလွတယ္။ မူလတန္း စတတ္သည့္အခါတြင္လည္း ဉာဏ္ထိုင္းသည္ဟု ဆရာမ်ားက မွတ္ခ်က္ေပးျခင္းကိုလည္း ခံခ့ဲရတယ္။ သူသည္ သခၤ်ာဘာသာရပ္တြင္ အလြန္ညံ့ဖ်င္းခ့ဲပါတယ္။ သူ႔ကို ဦးေလးျဖစ္သူ Jakob က အကၡရာသခၤ်ာႏွင့္ ဂ်ီဩေမႀတီ သေဘာတရားမ်ားကို နားလည္ေအာင္ ရွင္းလင္းျပသေပးခဲ့သည့္အတြက္ အိုင္းစတိုင္းသည္ သခၤ်ာပညာတြင္ ဆရာမ်ားအံ့ဩေလာက္ေအာင္ ထူးခၽြန္လာခဲ့ၿပီး ပညာ ဆက္သင္နိုင္ခဲ့ေလသည္။

ေက်ာင္းၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Grossmann ၏ အကူအညီျဖင့္ ဘန္းၿမိဳ႕မွ စက္မႈလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္ ကန႔္သတ္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးသည့္ ႐ုံးတစ္႐ုံးတြင္ ၁၉၀၂ ဇူလိုင္လမွ စတင္အလုပ္ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္တြင္ သူ၏ ႏႈိင္းရသီအိုရီ (Relativity Theory) ကို ကမာၻသိေအာင္ တင္ျပနိုင္ခဲ့တယ္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဇူးရစ္သိပၸံေက်ာင္း တိုက္က အိုင္းစတိုင္းကို အထူးပါေမာကၡရာထူးေပးၿပီး အလုပ္ခန႔္ခဲ့ပါတယ္။ အိုင္းစတိုင္းသည္ သူ၏သီအိုရီကို ကမၻာသိေအာင္ ထုတ္ျပန္ၿပီးသည့္ေနာက္ တြင္ သေဘာတရားပိုင္း ကေန သခၤ်ာ၊ ႐ူပေဗဒ ျဖစ္လာေအာင္ ကိန္းဂဏန္းေတြ၊ ညီမၽွျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္စုံလာသည္ အထိ ေျခာက္ႏွစ္ ၾကာႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ သူ၏ အထူးရီေလ တီဗတီ သီအိုရီ (Special Relativity Theory) သည္ သခၤ်ာပညာရပ္ဆိုင္ရာ ညီမၽွျခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံသြားခ့ဲတယ္။ ၁၉၁၀ ႏွစ္ကုန္ခါနီးတြင္ ဩစႀတီးယား ဟန္ေဂရီအင္ပါယာ၏ ဘုရင္က အိုင္းစတိုင္းကို ပရပ္တကၠသိုလ္ (University of Prague) တြင္ ပါေမာကၡတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံခ့ဲရတယ္။ အိုင္းစတိုင္းကေတာ့ ပရပ္တကၠသိုလ္တြင္ သုံးႏွစ္ၾကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ၿဖစ္ခဲ့တယ္။

အိုင္းစတိုင္းသည္ လူမ်ိဳးေရးက်ဥ္းေျမာင္းမႈမ်ားကို စိတ္ပ်က္သည့္အတြက္ ၁၉၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ဆြစ္ဇာလန္နိုင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ့တယ္။ သူ႔အား ဇူးရစ္သိပၸံေက်ာင္းတိုက္က ႐ူပေဗဒဌာန အႀကီးအကဲအျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရန္ဖိတ္ေခၚ သလို ဂ်ာမန္ဘုရင္ကလည္း ဘာလင္တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းျခင္း ခံခ့ဲရတယ္။ အိုင္းစတိုင္းသည္ ဂ်ာမန္ဘုရင္၏ ကမ္းလွမ္းမႈကို လက္ခံခဲ့ၿပီး ၁၉၁၃ ခုႏွစ္မွာပင္ ဂ်ာမနီကို ျပန္ သြားခဲ့တယ္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ ပထမကမာၻစစ္ႀကီး စျဖစ္ေနေသာ္လည္း အိုင္းစတိုင္းကေတာ့ သူ၏ ရီေလတီဗတီသီအိုရီကိုပဲ ဆက္လက္တိုးခ်ဲ႕ ဆန႔္ထုတ္ေနခဲ့တယ္။ ၁၉၁၆ ခုႏွစ္ စစ္ျဖစ္ေနဆဲအခ်ိန္တြင္ပင္ အိုင္းစတိုင္းသည္ သူ၏ ေယဘုယ်ႏွိုင္းရသီအိုရီ (General Theory of Relativity) ကို ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝလုိက္ပါတယ္။ ၁၉၂၃ ခုႏွစ္တြင္ ႐ူပေဗဒ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ နိုဘယ္လ္ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္ခံခ့ဲရပါတယ္။

ထိုဆုသည္ သူ၏ ေက်ာ္ၾကားလွေသာ ရီေလတီဗတီ သီအိုရီအတြက္ မဟုတ္ဘဲ အလင္းလၽွပ္စစ္အက်ိဳး (ဖိုတြန္သေဘာတရား) အတြက္ ရရွိျခင္းျဖစ္တယ္။ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ဟစ္တလာအာဏာ ရလာသည့္အခါတြင္ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒမ်ား ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာသည့္ အတြက္ အိုင္းစတိုင္းသည္ အေမရိကန္ကို အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြာသြား ခဲ့ပါတယ္။ သူသည္ အေမရိကန္ ပရင့္စတန္တကၠသိုလ္တြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနရင္း ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး အစပ်ိဳးေနခ်ိန္ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ (၂)ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္သမၼတ ဖရင္ကလင္ဒီ႐ုစဗဲ့ဆီသို႔ အဏုျမဴဗုံးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သတိေပးစာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ သူ၏စာေၾကာင့္ သမၼတ႐ုစဗဲ့သည္ မန္ဟက္တန္ စီမံကိန္းကိုေရးဆြဲၿပီး အဏုျမဴဗုံး ထုတ္လုပ္နိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ၎အဏုျမဴဗုံး (သို႔) အက္တမ္ဗုံးကို ထုတ္လုပ္နည္းသည္ အိုင္းစတိုင္း၏ ကမၻာေက်ာ္ညီမၽွျခင္းျဖစ္သည့္ E=mc2 ဆိုသည့္ ျဒပ္ထုစြမ္းအင္တူညီျခင္း နိယာမတရားပင္ျဖစ္တယ္။

သူသည္ စစ္ႀကီးၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အဏုျမဴစြမ္းအင္ကို ေကာင္းသည့္ ဘက္တြင္ အသုံးခ်ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ ေပါင္းစပ္ စက္ကြင္း သီအိုရီကို ထပ္မံတင္ျပခ့ဲတယ္။ ထိုသီအိုရီသည္ ရွင္းလင္း လြယ္ကူမႈမရွိသည့္အတြက္ အမ်ားနားမလည္ခဲ့ဘဲ ထုိသီအိုရီကို ပို၍ ရွင္းလင္းလြယ္ကူေအာင္ ထပ္မံရွင္းမျပနိုင္ခင္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၁၈) ရက္ မနက္( ၁ )နာရီ (၂၅) မိနစ္တြင္ အိုင္းစတိုင္းသည္ပရင္စတန္ေဆး ႐ုံႀကီးေပၚမွာေသဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။