ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လူမွဳ၀န္းက်င္တြင္ “မွန္တာေျပာ ရြာျပင္ထုတ္” ဆုိေသာ စကားလုံးကုိ ယေန႔ေခတ္တြင္ တြင္က်ယ္စြာ အသုံးျပဳလာသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူတုိင္း၏ အျမင္မွာ “မွန္တာေျပာ ရြာျပင္ထုတ္”သည္ကုိ “ငါတကယ္ပဲ အမွန္တရားေတြကုိ ေျပာလုိက္လ်င္ လူ႕အသုိင္းအ၀ုိင္း၊လူ႕ပတ္၀န္းက်င္မွ ၾကဥ္ဖယ္ခံရေတာ့မည္လား၊ Social Relationship မွာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားေတာ့မည္လား” ဟု မွားယြင္းစြာ ေတြးထင္မိပါေတာ့သည္။ ထုိစကားပုံ၏ မူလဇာတ္ေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ပါမည္။
တစ္ခါက လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ခရီးေ၀းတစ္ခုကုိ ထြက္လာပါတယ္။ လမ္းေလ်ာက္လာရတာမွာ ေရဆာလြန္းလုိ႔ အေမာေျပာခရီးတေထာက္နားရလ်င္ ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ေတြးလ်က္ ေရွးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရြာငယ္တစ္ခုကုိ လွမ္းျမင္ျပီး အားတက္သြားပါတယ္။ရြာမေရာက္ခင္ ထူးျခားမွဳတစ္ခုကုိ သူငယ္ေတြ႕လုိက္ပါတယ္။ ရြာနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ အိမ္ေလးတစ္လုံးကုိ ျမင္တာနဲ႔ နဂုိရွိရင္းစြဲ စပ္စုလုိစိတ္ကုိ မထိန္းႏုိင္ကာ ရြာထဲကုိတုိက္ရုိက္မသြားေတာ့ဘဲ ရြာျပင္မွတဲအိမ္ငယ္ေလးဆီသုိ႔ ဦးတည္လုိက္ပါသည္။ တဲအိမ္နားေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ “အိမ္ရွင္တုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ခရီးသြားပါ ခင္ဗ်ာ ေရဆာလြန္းလုိ႔ ေရေလးတစ္ေပါက္မ်ား ရႏုိင္မလား ခင္ဗ်ာ” လုိ႔ အသံျမွင့္ျပီး ေခၚလုိက္ပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ အဖြားအုိတစ္ေယာက္ တဲအိမ္ထဲမွ ထြက္လာျပီး “ အေမာင္ သားငယ္ ပင္ပန္းေနမွာေပါ့ အိမ္ေပၚ တက္ပါကြယ္ နားနားေနေန အပန္းေျဖပါ” လုိ႔ ၾကင္နာယုယစြာ ေခၚလုိက္ပါသည္။ ထုိသူငယ္သည္ အဖြားအုိ ေကြ်းေမြးေသာ အစားအေသာက္မ်ားကုိ စားေသာက္ကာ အပန္းေျဖျပီး “အဖြားရယ္ အုိၾကီးအုိမနဲ႔ ဘာလုိ႔ရြာထဲကုိ မေနတာလဲ၊ရြာအျပင္ဆုိေတာ့ စားေရး၊ေသာက္ေရး မလြယ္ဘူး အဖြား” လုိ႔ ေမးလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ အဖြားအုိက “ အဖြားက မွန္တာေတြကုိ ေျပာလြန္းလုိ႔ သူတုိ႔က ရြာအျပင္ကုိ ေမာင္းထုတ္ထားတာ သားရယ္” လုိ႔ ေဆြးေျမ႕စြာ ျပန္ေျဖလုိက္ပါသည္။ ထိုအခါမွာ သူငယ္က “ ဟာ . . . ဒါေတာ့ ဘယ္တရားမလဲ မွန္ေတာေျပာလုိ႔ ရြာျပင္ထုတ္တယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ အဖြားကုိ ရြာထဲျပန္ထားဖုိ႔ သူၾကီးအိမ္ကုိ သြားေျပာမယ္” ဟု ဆုိကာ အဖြားအိမ္မွ သူၾကီးအိမ္သုိ႔ ထြက္လုိက္ပါသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကုိ ေရာက္ေတာ့ အိမ္ထဲက အဖြားအုိက “ဟုိ မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္နဲ႔ ငရမန္ေလး မင္းထီးက်န္ခဲ့ျပီေလ” လုိ႔ ေအာ္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ထုိအခါ အားနည္းခ်က္ကုိ အာလုတ္စကားအျဖစ္ အေျပာခံလုိက္ရေသာလူငယ္က ေဒါသတၾကီးနဲ႔ “ရြာထဲက လူေတြက သေဘာေကာင္းလုိ႔ ခင္ဗ်ားကုိ ရြာျပင္တင္ ထုတ္တာ၊ က်ေနာ္သာဆုိ သတ္ပစ္မွာ” လုိ ႔ ၾကိမ္း၀ါးလုိက္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ထုိပုံျပင္ေလးကုိ ဖတ္ျပီး ရယ္ေမာရပါတယ္။ ဤပုံုုျပင္ေလးကုိ ဖတ္ျပီး ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ထားေသာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပညာဓိကေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ စကား (၆) ခြန္း မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ ျပန္လည္သတိရမိပါတယ္။လူတုိ႔ေျပာဆုိေနေသာ စကားလုံးမ်ားကုိ အႏွစ္ခ်ဳဳပ္လုိက္လ်င္ စကား (၆) ခြန္းပဲ ရွိပါသည္။
၁။ မမွန္ဘူး၊အက်ိဳးမရွိဘူး၊တဖက္သား မၾကိဳက္ဖူး။(မဟုတ္မမွန္ သူတစ္ပါးနံမည္ဖ်တ္သလုိမ်ိဳး)
၂၊ မွန္တယ္၊အက်ိဳးမရွိဘူး၊တဖက္သား မၾကိဳက္ဖူး။(ပုံျပင္ထဲက အဖြားၾကီးစကားလုိမ်ိဳး)
၃။ မမွန္ဘူး၊အက်ိဳးမရွိဘူး၊တဖက္သား ၾကိဳက္တယ္။ (ေျမွာက္ပင့္ စကားလုိမ်ိဳး)
၄။ မွန္တယ္၊အက်ိဳးမရွိဘူး၊တဖက္သား ၾကိဳက္တယ္။(မဆုိင္တဲ့ကိစၥကုိ ေ၀ဖန္ျခင္း)
၅။ မွန္တယ္၊အက်ိဳးရွိတယ္၊တဖက္သား ၾကိဳက္တယ္။(တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္သလုိမ်ိဳး)
၆။ မွန္တယ္၊အက်ိဳးရွိတယ္၊တဖက္သား မၾကိဳက္ဖူး။ (ဆရာ၊မိဘက တပည့္သားကုိ ဆုံးမသလုိမ်ိဳး) ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ထုိစကား (၆)ခြန္းအနက္ နံပါတ္ (၅) ႏွင့္ နံပါတ္ (၆) တို႔သာလ်င္ လူ႕ေလာကတြင္ ေျပာသင့္ေသာ စကားမ်ားမည္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ “စကား ၆ ခြန္း လူ၌ထြန္း၊ ၄ ခြန္းကုိေမ်ွာ၊ ၂ ခြန္းေျပာ “ ဟူ၍ ေရွးဆရာတုိ႔ စကားပုံထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ခ်စ္ေစလုိေသာ ခံတြင္းသည္ လက္ေလးသစ္သာရွိသလုိ မုန္းေစလုိေသာ ခံတြင္းသည္လည္း လက္ေလးသစ္သာ ရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ “ ၆လက္မခန္႔ရွိေသာလ်ွာသည္ ၆ေပခန္႔ရွိေသာလူကုိေသေစႏုိင္သည္” ဟုဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိေသာ္ ပုံျပင္ထဲမွအဖြားအုိ မွန္တာေျပာျပီး ရြာျပင္ထုတ္ခံရျခင္း အဓိကအေၾကာင္းမွာ မွန္ေသာစကားကုိ ဆုိေသာ္လည္း အက်ိဳးမရွိေသာစကားျဖစ္ကာ သူတစ္ပါးမၾကိဳက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
0 comments:
Post a Comment