တေန႔မွာ………
ေတာသားတစ္ေယာက္
ေစ်းမွာ ေစ်းဝင္ဝယ္ဖို႔ လာရင္း မိုးကလည္းရြာထားေတာ့ သူ႔ဖိနပ္က ျပတ္သြားတာေပါ့
ဒါနဲ႔ အိတ္ထဲက စကၠဴေလးနဲ႔ထုတ္ၿပီး ယူလာခဲ့တယ္ ။
ေစ်းအဝင္ဝက ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့
ဆိုင္ရွင္ကို ေခၚေျပာလိုက္တယ္
“အစ္မႀကီး ကြၽန္ေတာ့ ဖိနပ္ေလး ခဏထားခဲ့လို႔ ရမလား? ေစ်းလာရင္း ျပတ္သြားလို႔ပါ ကြၽန္ေတာ္ ေစ်းကအျပန္ ဝင္ယူပါ့မယ္။
"အစ္မႀကီးက"
ေအးငါ့ေမာင္ ဒီနားမွာထားခဲ့လိုက္
ဟုတ္အစ္မ..
ဒါနဲ႔ ေစ်းဝယ္ၿပီးတာနဲ႔ သူဖိနပ္ေလးဝင္ယူခဲ့တယ္
အစ္မ...ကြၽန္ေတာ့ ဖိနပ္ေလး ယူသြားေတာ့မယ္ခင္ဗ်
ေအးေအး………ယူသြားေလ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အစ္မ
အစ္မက အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲ
ေအး ရပါတယ္ကြယ္……
တို႔ေတြက လူသားေတြပဲ
ဒီလိုကူညီေပးရတာ အပန္းမႀကီးပါဘူး
ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္မ
ကြၽန္ေတာ့ကို သြားခြင့္ျပဳပါအံုး
ေအးပါ ေအးပါ
ေနာက္လည္း အကူအညီလိုရင္ေျပာေပါ့
ဟုတ္ကဲ့ပါ အစ္မ
ဒီလိုနဲ႔ ေတာသားလည္း ရြာကို ျပန္သြားခဲ့တာေပါ့
ေနာက္တစ္ေနမွာေတာ့
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူနဲ႔ ေစ်းဝယ္လာခဲ့ၾကတာေပါ့
လမ္းခရီးကၾကမ္း ေနကပူနဲ႔
ပါလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းက အမွတ္မထင္
မူးလိုက္တာဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆို လဲက်ရာက အသက္ပါ ပါသြားရွာတယ္
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အမွတ္မထင္ ေသဆံုးရလို႔
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ…
ဒါနဲ႔ အေတြးတစ္စဝင္လာခဲ့တယ္
သူငယ္ခ်င္းအေလာင္းကို အဝတ္နဲ႔ပတ္ၿပီး
ထမ္းလာခဲ့တာေပါ့
အရင္တခါက
သူဖိနပ္အပ္ခဲ့တဲ့ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္လာေတာ့
ေအး ဒီဆိုင္ဝင္ထားခဲ့အံုးမွပဲ
ဒါနဲ႔
“အစ္မႀကီး"
ကြၽန္ေတာ့ကိုမွတ္မိလား
ေအာ္……ေအး
ဟိုေန႔က မင္းမို႔လား……
ဖိနပ္ျပတ္လို႔ လာအပ္သြားခဲ့တာေလ…
ဟုတ္…ဟုတ္ပါတယ္အစ္မ
ကြၽန္ေတာ္ပါ…
ေအးေအး ေျပာေလေမာင္ေလး
အစ္မ ဘာကူညီေပးရအံုးမလည္း
ဟုတ္အစ္မ ကြၽန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း
လမ္းမွာ မူတယ္ဆိုၿပီးလဲက်သြားတာပါ
အသက္ပါ ပါသြားခဲ့တယ္အစ္မ
ကြၽန္ေတာ္ ရြာမွာ သျဂၤဳဟ္မို႔ သူငယ္ခ်င္းကို ဒီမွာခဏထားခဲ့ပါရေစ
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ
ဟာ!……မရဘူးေလ
ဘယ္ရမလဲ
မင္းႏွယ္ကြယ္………
နိမိတ္မရိွလိုက္တာ
လူေသေကာင္ကို ငါ့ဆိုင္ထားခဲ့မယ္လို႔
ရာရာစစ သြားသြား!……
ငါ့ဆိုင္ေရွ႕က အခုထြက္သြားစမ္း
ဒါနဲ႔ေတာသားလည္း
ျပန္ထြက္အလာ ဆိုင္ရွင္ အစ္မႀကီးကလည္း
ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္နဲ႔ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္
သူငယ္ခ်င္း အေလာင္းကို ထမ္ၿပီးျပန္ခဲ့ရင္း
ေတာသား အေတြးက
ဪ. ေလာကလူသားေတြဟာ
မေသခင္မွာေတာ့ မာနေတြတက္ေနၾကတာ
ဂုဏ္ေတြၿပိဳင္ေနၾကတာ ေသသြားၿပီဆိုရင္ ဖိနပ္စုတ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမရိွပါလား
ဟုတ္ပါတယ္
မေသခင္မာနေတြတက္ ဘဝင္ေတြျမင့္ ဂုဏ္ေတြေမာက္ ေသသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့
ခ်စ္လွပါပီဆိုတဲ့ လင္မယား သမီးသားေတြ
အိမ္မွာဘယ္သူမွ ၾကာၾကာမထားခ်င္ၾကပါဘူး
အိုးစားေတာင္ခြဲလိုက္ၾကေသးတယ္
ေသရင္ တန္ဖိုးမရိွတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို
အကုသိုလ္ေတြယူၿပီး မရွာမိေစနဲ႔
ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္အေရးေတြ တိုးပြားေအာင္
အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ