ေျမာက္အေမရိကကို အဦးဆံုးေတြ႕သူမ်ား
ေျမာက္အေမရိကတိုက္ကို အရင္ရွာေတြ႕ခဲ့သူမ်ားမွာ ဗိုက္ကင္း(Vikings)လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔သည္ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လွည့္ပတ္သြားလာေသာ သေဘာၤသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဗိုက္ကင္းတို႔သည္ သေဘာၤမ်ားျဖင့္ ကမၻာ့ေရျပင္မ်ားေပၚတြင္ ႏွစ္ေပါင္းငါးေထာင္မွ် လွည့္လည္ သြားလာခဲ့ၾကသည္။ ေၾကးေခတ္တြင္ လူေတြသိထားျပီးသမွ် ေရျပင္မ်ားေပၚတြင္ ဗိုက္ကင္းေလွသေဘာၤမ်ား ေရာက္ခဲ့သည္ ခ်ည္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ကမၻာ့ေျမာက္ပိုင္း နယ္ေျမမွ ဗိုက္ကင္းမ်ားသည္ ကုန္သြယ္၊ ကုန္သည္မ်ား မဟုတ္ၾကပဲ သူတို႔အေျခခ်ေနထိုင္ဖို႔ နယ္ေျမသစ္မ်ား ခ်ဲ႕ထြင္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သူတစ္ပါးနယ္ေျမမ်ားကို အညွာအတာ ကင္းမဲ့စြာ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ တတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဗိုက္ကင္းမ်ားသည္ “ကိုလံဘတ္” ကို မေမြးမီ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ေျမာက္အေမရိကတိုက္ သို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကေလသည္။
Vikings
ဗိုက္ကင္းလူမ်ိဳးမ်ားထဲမွ လိဖ္အဲရစ္ဆင္ (Leif Ericson) ဆိုသူသည္ ေျမာက္အေမရိကတိုက္ေပၚတြင္ ပထမဦးဆံုးေျခခ်ႏိုင္သူ ျဖစ္ခဲ့၏။ သူ႔ခရီးစဥ္တြင္ သေဘၤာတစ္စီးႏွင့္ ဗိုက္ကင္းလူမ်ိဳး သံုးဆယ့္ငါးဦးသာ ပါ၀င္သည္။ သူအသံုးျပဳခဲ့သည့္ သေဘၤာမွာ အစဥ္အလာရွိသည့္ သေဘၤာျဖစ္သည္။ လိဖ္သည္ ထိုသေဘၤာကို ဘဂ်ာနီဟာဂ်ပ္ဆန္ဆိုသူထံမွ ၀ယ္ခဲ့သည္။ ဗိုက္ကင္း စူးစမ္းရွာေဖြေရးသမား ဘဂ်ာနီသည္ လိဖ္ထက္ေစာျပီး အေမရိကတိုက္ကို ေတြ႕ခဲ့သူျဖစ္ႏိုင္သည္။ ၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ဘဂ်ာနီသည္ စူးစမ္းရွာေဖြေရးခရီးထြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ခရီးစဥ္အေၾကာင္းႏွင့္ သူေရာက္ရွိခဲ့သည္ဆိုေသာ ေဒသမ်ားအေၾကာင္း ေရးမွတ္ထားသည္မွာ တိက်မႈမရွိ။ သူ၏ ေျပာဆိုခ်က္ေတြကို သမိုင္းဆရာအမ်ားစုက လက္သင့္မခံ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေျမာက္အေမရိကတိုက္ေပၚတြင္ လိဖ္ ေျခခ်ႏိုင္ခဲ့သည္ဆိုသည့္ အခ်က္မွာမူ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ဖြယ္မရွိေခ်။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၀၀၃ခုႏွစ္တြင္ “ေသာ္ဖင္းကာဆယ္ဖနီ” ဆိုသည့္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးသမား ဦးေဆာင္ျပီး သေဘာၤသံုးစင္းေပၚတြင္ ေယာက်္ားေတြ သူတို႔မိသားစု မ်ား အျပင္ အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္မ်ားကို သယ္ေဆာင္လာၾကသည္။ သူတို႔သည္ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခတစ္ေနရာတြင္ အေျခခ်ျပီး လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အင္ဒီးယန္းလူရိုင္းမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္ခိုက္မႈ ကိုခံခဲ့ရျပီး အင္းဒီးယန္း လူရိုင္းမ်ားမွာ အင္အား မ်ားျပားလြန္းသျဖင့္၊ ဗိုက္ကင္းစစ္သည္ေတာ္ မ်ားသည္ပင္ မႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ တျဖည္းျဖည္း တိုက္ရင္းႏွင့္ သူတို႔အင္အားနည္းလာၾကသည္။ ၁၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္မူ မေသမေပ်ာက္က်န္ေနသူမ်ား သည္ တစ္စီးတည္းေသာ သေဘာၤျဖင့္ ဂရင္းလန္းသို႔ တပ္ဆုပ္ခဲ့ရေလသည္။
ဗိုက္ကင္းမ်ားက ေျမာက္အေမရိကတိုက္ကို ပစ္ပယ္ထားၾကသည္မွာ ကိုလံဘတ္ က ၎တိုက္ကို ျပန္လည္ ေတြ႕ရွိသည့္ အလယ္ေခတ္အထိ ျဖစ္ေတာ့၏။
အေမရိကတိုက္ကို ျပန္လည္ေတြ႕ရွိျခင္း
ဆယ္ငါးရာစုအေရာက္တြင္ အေနာက္ ကမၻာသည္ အေရွ႕ဖ်ားေဒသ သို႔ေပါက္မည့္ ေရလမ္းေၾကာင္း တစ္ေၾကာင္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိရန္ အလြန္စိတ္အားထက္သန္ၾကေလျပီ။ ေ၀းေျမရပ္ျခားမွ ကုန္ပစၥည္းမ်ားသည္ အေနာက္ကမၻာသို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ေရာက္မလာ။ ဤကား လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ျပႆနျဖစ္၏။ သည္တစ္ၾကိမ္ ျပႆနာေပၚရာျခင္းမွာ အင္အားၾကီး အုပ္စုႏွစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
တူရကီလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အလြန္အမင္း တန္ခိုးအာဏာ ၾကီးထြားလာျပီး၊ ကုန္လမ္း အေတာ္မ်ားမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားၾကသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အာရပ္လူမ်ိဳးမ်ားက ေျမထဲပင္လယ္ႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္း ပင္လယ္နီ၏ ေရေၾကာင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ အေနာက္ကမၻာသည္ အေရွ႕တိုင္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရလိုက္တုိင္း ႏိုင္ငံတစ္ခုခုက အျပန္အလွန္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈကို ျဖတ္ေက်ာ္ပစ္သကဲ့သို႔ ရွိေနသည္။ သည္ေတာ့ စူးစမ္းရွာေဖြေရး သမားေတြ တစ္စခန္း ထရျပန္ေတာ့၏။
ကမၻာၾကီးလံုးသည္ဆိုသည္ကို ယံုၾကည္ခဲ့သည္မွာ ကုိလံဘတ္ တစ္ဦးတည္းလား
Christopher Columbus
ဆယ့္ငါးရာစုအေရာက္တြင္ အာဖရိကတိုက္ကို ေရလမ္းျဖင့္ ပတ္သြားႏိုင္သည္ဆိုျခင္းကို လူမ်ားစုက ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကျပီ ျဖစ္၏။ အတၱလန္တိတ္သမုဒၵရာကို ျဖတ္ျပီး အေနာက္ဘက္သို႔ သြားလွ်င္ တရုတ္ျပည္၊ အိႏၵိယျပည္ႏွင့္ အေရွ႕တိုင္းအင္းဒီးေဒသမ်ား သို႔ ေရာက္ႏိုင္သည္ဆိုသည္ ဟူသည့္ အယူအဆ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္မွာ ၾကာျပီ။ ၎အယူအဆသည္ မွန္ကန္၏။ သို႔ေသာ္ လမ္းခရီးတြင္ အေမရိက တိုက္ၾကီးနွစ္တိုက္က ပိတ္ဆို႔ကာဆီးေနသည္ ဆိုသည့္အခ်က္ကို ဘယ္သူမွ် မသိၾကေသး။
အေနာက္ဘက္သို႔ ဦးတည္ရြက္လႊင့္ျခင္းအားျဖင့္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ေရာက္ႏိုင္သည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကို လက္ခံႏိုင္ရန္မွာ ကမၻာၾကီ။လံုး၀န္းေနသည္ ဆိုသည့္အခ်က္ကို ယံုၾကည္မွ ျဖစ္ေပမည္။ ဂ်ီႏိုအာျမိဳ႕သား ေရေၾကာင္း ကပၸတိန္ ခရစ္စတိုဖာကိုလံဘတ္က ထိုအခ်က္ကိုယံုၾကည္သည္။ ထိုသို႔ ယံုၾကည္သည္မွာ သူတစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေခ်။
Pythagoras
ကမၻာၾကီးလံုး၀န္းေနေၾကာင္းကို ဘီစီ ၅၀၀ကပင္ ဂရိစာေပပညာရွင္ ပိုင္သာဂိုးရပ္က အတည္ျပဳခဲ့သည္။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၂၅၀ တြင္ ေနာ္ေ၀မွ ျပဳစုသည့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္တစ္အုပ္တြင္လည္း ထိုအခ်က္ကို ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
အေရွ႕အင္ဒီး ေဒသသို႔ ကိုလံဘတ္ဘာေၾကာင့္ သြားခ်င္သလဲ
ကိုလံဘတ္သည္ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုတည္းသာ ရွိခဲ့ဟန္တူ၏။ ၎ရည္မွန္းခ်က္ကား အတၱလန္တိတ္ သမုဒၵရာကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး အေရွ႕အင္ဒီးေဒသသို႔ သြားေရာက္ေရးပင္ျဖစ္သည္။
သူ႔ခရီးေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ သူက နကၡတၱပညာ၊ ေျမပံုဆြဲပညာ၊ ေရေၾကာင္းျပ ပညာတို႔ကို ေလ့လာသည္။ ဗိုက္ကင္းလူမ်ိဳးမ်ား ေရာက္သြားသည္ဟု ဆိုေသာ အဂၤလန္ႏွင့္ အိုက္စလန္ကၽြန္းသို႔င္ ေရလမ္းမွ သြားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ သူသည္ အမွားၾကီးမွားခဲ့သည္။ သူက ကမၻာၾကီးကို အမွန္တကယ္ရွိသည္ထက္ ေသးငယ္သည္ဟု ယူဆခဲ့ျပီး အာရွတိုက္ကိုမူ အမွန္တကယ္ရွိသည္ထက္ ပိုၾကီးသည္ဟု ထင္မွတ္ခဲ့သည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သူက ေရေၾကာင္းခရီးထြက္ဖို႔ သႏၷိဌာန္ ခ်ထားသည္။ သူက သည္ခရီးကို မျဖစ္မေန သြားမည္သာျဖစ္၏။ သည္ခရီးကို ထြက္ျခင္းမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံအတြက္မွ် မဟုတ္သလို၊ ဘယ္ရွင္ဘုရင္အတြက္မွ် မဟုတ္။ သူ႔ေသြးသားအထဲကကို သြားခ်င္ေနသျဖင့္ သူ႔အတြက္သူ သြားျခင္းသာ ျဖစ္၏။
