ကြ်န္မေယာက္်ားက သိပ္ေတာ္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ပါ ။ ကြ်န္မသူ႔ကို သူ႔ရဲ႕ ေသြးေအးေအးေနတတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ပဲ စဲြလန္းခဲ့ရတာ ဆို မမွားပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕ ပခံုး က်ယ္ၾကီးေတြေပၚ ေမွးစက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲ ကြ်န္မဘဝ သိပ္ကို လံုျခံဳေနျပီလို႔ ခံစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္သက္ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္မ သူ႔ရဲ႕ ေသြးေအးတတ္တဲ့ အက်င့္ၾကီးကို စိတ္ကုန္စျပဳလာပါျပီ။
ကြ်န္မက ခံစားခ်က္ကို သိပ္အေလးအနက္ထားတဲ့သူ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာကို “မိန္းမငယ္ေလး ခ်ိဳခ်ဥ္ေတာင္းသလို ေတာင့္တခဲ့သူ” မို႔ သူ႔ရဲ႕ေအးစက္စက္ႏိုင္မႈေတြက ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးေတြကိုပါ ဆူးခလုတ္ ျဖစ္သြားေစခဲ့တယ္ေလ။ ကြ်န္မက ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား စိတ္ကူးယဥ္စရာေကာင္းတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးေတြ ရွိဖို႔ လိုလားေပမယ့္ သူကေတာ့ ခံစားမႈမရွိတဲ့ စက္ရုပ္ၾကီးလိုပါပဲ။ ၾကာလာေတာ့ ကြ်န္မ ဘယ္လိုမွ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္မကို ကြာရွင္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။
အဲဒီအခ်ိ္န္ သူသိပ္ကို တုန္လႈပ္သြားျပီး ကြ်န္မကို “ဘာလို႔လဲ ။ ကိုယ့္ကို ဘာလို႔ကြာရွင္းခ်င္ရတာလဲ “ ဆို ပ်ာယာခတ္သြားခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြ်န္မကေသြးေအးေအးနဲ႔ “ ဘာလို႔လဲ မေမးပါနဲ႔။ ေလာကၾကီးမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ“ လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ အဲဒီညက သူတစ္ညလံုး မအိပ္ဘူး။ ေတာင္ေလွ်ာက္ေျမာက္ေလွ်ာက္နဲ႔ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ေနပံု ေပါက္ပါတယ္။ ကြ်န္မျဖင့္ ဒီလို မျပတ္သားတတ္တဲ့ အိစိအိစိနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ပိုျပီးေတာ့ေတာင္ စိတ္ပ်က္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူကြ်န္မကို “မင္းစိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲလာဖို႔ ကိုယ္ ဘာေတြ လုပ္ေပးရမလဲ” ဆိုျပီး ေမးလာပါေတာ့တယ္။
ကြ်န္မေတြးလိုက္မိတာက ဘယ္လိုျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ ။ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ဗီစစိတ္နဲ႔ အက်င့္စရိုက္ေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကြ်န္မသူ႔အေပၚလည္း အယံုအၾကည္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ရင္း “ ေသခ်ာနားေထာင္ ။ ကြ်န္မက ေတာင္စြန္းတစ္ခုေပၚက ပန္းေလး တစ္ပြင့့္ကို လိုခ်င္တယ္။ အဲဒီပန္းေလးကို ရွင္ခူးေပးမယ္ဆို ရွင္ေခ်ာက္ထဲ ျပဳတ္က်ျပီး ေသသြားမွာ ကလည္း ၇၀% ေလာက္ ေသခ်ာေနျပီ ။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ ရွင္ခူးေပးႏိုင္မလား “ လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူျပန္ေျပာလာတာက “မနက္ျဖန္က်ရင္ အေျဖေပးမယ္ ”တဲ့။ သူ႔အေျဖၾကားၾကားခ်င္း ကြ်န္မ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။
မနက္က်ေတာ့ အခန္းထဲမွာ သူမရွိေတာ့ဘူး။ သူထိုင္ေနက် စာၾကည့္စားပဲြေလးေပၚမွာ စာရြက္ေလး တစ္ရြက္တင္ထားခဲ့တယ္။
စာရြက္ထဲမွာ ေရးထားတာက “ ကိုယ္မင္းလိုခ်င္တဲ့ ပန္းေလးကို ခူးမေပးႏိုင္တာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ကိုယ္ဘာလို႔ခူူးမေပးႏိုင္လဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ေအာက္မွာေရးာထားတဲ့ စာေလးေတြ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ရင္ မင္းသိလာမွာပါ။ “
ကြ်န္မလည္း စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ ဆက္ဖတ္လိုက္တယ္။
သူဆက္ေရးထားတာက “ တစ္ခါတစ္ေလ ကြန္ပ်ဴတာၾကီးေရွ႕မွာ ေခါင္ေတြေျခာက္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တဲ့ မင္းရဲ႕ မျပီးျပတ္ေသးတဲ့ အလုပ္တာဝန္ေတြကို အျပီးသတ္ဖို႔ င့ါလက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္လို႔ပါ။ ေနာက္ ျပီး အျမဲတမ္းေမ့တတ္တဲ့ မင္းက အျပင္ထြက္ရင္ အိမ္ေသာ့ယူဖို႔ ေမ့ေမ့သြားတတ္တာေၾကာင့္ မင္းျပန္မလာခင္တံခါးဖြင့္ထားျပီးသားျဖစ္ေအာင္ အိမ္ကို အရင္ျပန္ႏွင့္ဖို႔ ငါ့ေျခေထာက္ေတြ မရွိေတာ့လို႔ မျဖစ္ဘူး။
ဒီလိုပဲ ခရီးထြက္ရတာ ၾကိဳက္တတ္တဲ့မင္းက အျမဲတမ္း မေရာက္ဖူးတဲ့ ျမိဳ႕ေတြဆို လမ္းေပ်ာက္ေနတတ္ေတာ့ လမ္းမေတြေပၚ မွာ မင္းကို လမ္းျပဖို႔ ငါ့မ်က္လံုးေတြ ရွိေနမွျဖစ္မယ္။
မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြလာလို႔ မုန္႔ေတြလုပ္စားရင္း မင္းဗိုက္ေတြနာတဲ့အခါ မင္းဗိုက္ေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာ ပြတ္သပ္ေပးဖို႔ ငါ့လက္ဖ်ံေလးေတြ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္ေသးတယ္။
အျပင္ထြက္ရတာ မၾကိဳက္တဲ့မင္း…အိမ္ထဲမွာ အထီးက်န္ေနမယ့္အခ်ိန္ေတြမွာ မင္းစိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မယ့္ စကားေတြ ေျပာေပးဖို႔ ငါ့ပါးစပ္ေတြ သက္ဝင္ လႈပ္ရွားေနဖို႔ လိုအပ္တယ္။
ကြန္ပ်ဴတာေတြ အသံုးမ်ားတဲ့ မင္း အသက္ေတြၾကီးလာလို႔ မ်က္စိေတြမႈန္သြားတဲ့အခါ မင္းေဝယ်ာဝစၥေတြကို လုပ္ေပးဖို႔၊ မင္းနဲ႔အတူ ကမ္းေျခကို ခရီးအတူသြားၾကတဲ့အခါ လွပတဲ့ သဲေသာင္ျပင္ေလးကို ပံုေဖာ္ျပဖို႔၊ မင္းရဲ႕ငယ္စဥ္က သြက္လက္ဖ်တ္လတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကအေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္ေျပာျပဖို႔၊ မင္းနာမက်န္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပဳစုေပးဖို႔ ငါအသက္ရွင္ေနမွ ျဖစ္မွာမို႔ပါ။
ေသခ်ာတာေတာ့ မင္းကို ငါ့ထက္ခ်စ္ႏုိင္တဲ့သူ မရွိလာေသးသေရြ႕ ငါေသသြားလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါအဲဒီပန္းကို သြားခူးလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။”
ကြ်န္မျဖင့္စာဖတ္ရင္း ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြ သူ႔စာေပၚ တစ္ေပါက္ေပါက္ က်ေအာင္ ငိုပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ဆက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ကဲ မင္းလည္း စာဖတ္လို႔ျပီးေရာေပါ့ တစ္ကယ္လို႔ ငါ့အေျဖကို မင္းသေဘာက်တယ္ဆို အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္။ မင္းၾကိဳက္တတ္တဲ့ ႏြားႏို႔န႔ဲ ေပါင္မုန႔ ္ေလးကိုင္ျပီး ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္။” ကြ်န္မလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ဆီေျပးသြားလိုက္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အခုဆို ကြ်န္မ သိပ္ေသခ်ာသြားခဲ့ပါျပီ။ ကြ်န္မအေပၚ သူ႔ေလာက္ေကာင္းႏိုင္တဲ့သူ၊ သူ႔ေလာက္ခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူဆိုတာ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာကိုေပါ့။
ဒီလိုပါပဲ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပံုေဖာ္နည္းေတြ မတူၾကတဲ့အခါ သံသယေတြ အထင္လဲြစရာေတြ ျဖစ္လာတတ္တာ သဘာဝပါ။
တစ္ကယ္ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ အေပၚယံစကားခ်ိဳခ်ိဳေတြထဲမွာသာ တည္ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ခ်စ္သူအတြက္ အေသးစိတ္ေလးေတြက အစ လိုက္ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တာ နားလည္ ေပးခ်င္တာကသာ အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္ ပါ။
